Mijn innerspeelbeest in tijden van corona

Lieve lezers,

Vandaag zou ik het graag eens over mezelf hebben en meer bepaald over mijn leven als animator. Ik kan jullie met veel trots zeggen dat ik ondertussen al 4 jaar speelpleinen onveilig maak. Ik neem jullie graag mee in mijn beirechic leven als animator. Enjoy :-)

 De speelpleinkriebel

Eerste speelpleinzomer, zomer 2016

Ik ben begonnen als animator op een speelplein bij mij in de buurt. Ik was toen 15 jaar en dat was mijn eerste vakantiejob.
Ik kreeg de speelpleinkriebel al snel te pakken en besloot daarom om een animatorcursus te volgen. Voor de ervaring, maar stiekem ook omdat ik dan meer betaald zou krijgen. Dat was een van de beste beslissingen die ik ooit gemaakt heb. De animatorcursus duurde en week en zou uiteindelijk een van de mooiste weken van mijn leven zijn. Voor het eerst in mijn leven had ik het gevoel dat ik samen was met gelijkgestemden. Ik leerde fantastische mensen kennen en hoewel het contact ondertussen verwaterd is, heb ik er prachtige herinneringen aan overgehouden. Ik leerde die week ook wat het is om een echte animator te zijn. Op het speelplein in de buurt deden we niet zoveel activiteiten, we verkleedden ons nooit en niet alles was even goed geregeld. Tijdens die week leerde ik activiteiten maken, mij gek verkleden, dansen, samenwerken... Naast de 'verplichte' momenten hadden we ook veel vrije momenten waarop we elkaar beter konden leren kennen en 's avonds hielden we non-alcoholische feestjes met allerlei zotte dansjes. 

Animatorcursus, krokusvakantie 2017

Animatorcursus, krokusvakantie 2017

Wat na mijn animatorcursus...

Na mijn animatorcursus moest ik ook nog stage doen, voor ik mijn attest in ontvangst mocht nemen.  Ik besliste om niet meer terug te gaan naar het speelplein bij mij in de buurt. Ik hoorde daar niet meer thuis. Ik waagde een sprong in het diepe en ging naar een ander speelplein dat iets verder weg was. Daar moest ik drie weken 'halve dagen' stage doen en dus ook drie activiteiten voorbereiden. Mijn eerste week was echt de hel, ik voelde mij niet thuis in de groep animatoren en had erg veel stress voor mijn activiteit. Mijn meter kwam die week ook maar één dag, waardoor ik haar bijna geen vragen kon stellen. De tweede week verliep al iets beter, maar de derde week was ook niet geweldig. Ik voelde mij niet thuis op dat speelplein en had het gevoel niet aanvaard te zijn door de andere animatoren. Ik werd wel goed betaald, na mijn stage zou ik zelfs per uur betaald worden, maar mijn gevoel zat niet goed. Toch wou ik niet opgeven, het bezig zijn met de kindjes vond ik nog altijd geweldig.

Final destination!(?)

Dus besloot ik om naar het speelplein te gaan bij mijn grootouders, waar ik ook mijn animatorcursus gevolgd had. In het begin was ik verlegen, maar toch voelde ik er mij direct thuis. Mijn Wasperavontuur was begonnen. Mijn eerste week was echt top en ik leerde een aantal nieuwe mensen kennen, die ik nu nog altijd als goede vrienden kan beschouwen. Wasper is een inclusieve speelpleinwerking, waar alle kindjes welkom zijn (ook kindjes met een beperking). Er zijn zowel momenten met activiteiten als vrije momenten. Ik heb daar echt mijn tweede thuis gevonden. Ik ben geëvolueerd van verlegen meisje tot zelfzekere animator. Ik kan niet anders dan vol lof praten over mijn speelplein. De dagindeling, animatorploeg en kindjes zijn helemaal wat ik gehoopt had. Ik mag kiezen welke groep ik wil begeleiden en iedere week heb ik twee evaluaties, wat ervoor zorgt dat ik al enorm groeide in mijn animator-zijn. 's Avonds eten we allemaal samen en iedere week is er een moniactiviteit. Ik vind het ook echt tof dat Wasper elke vakantie open is, of het nu herfstvakantie, kerstvakantie of zomervakantie is.

Zomer 2017

Wasper, zomer 2018

Wasper, zomer 2019

Animator in tijden van corona

Ook in deze tijden van corona is Wasper erg actief. Voor de vakantie zette onze verantwoordelijke een oproep in onze groep om opdrachten te filmen voor de kinderen die nu niet naar het speelplein konden komen. Dus gingen ik en een aantal andere animatoren aan de slag en maakten we onze filmpjes (zie ook mijn filmpje hieronder, de andere filmpjes kan je terugvinden op de Facebookpagina).

Maar de animatoren misten hun moniactiviteiten, gelukkig bedachten een aantal enthousiaste animatoren daar een oplossing voor. Ze flansten een onlineversie van de moniactiviteiten in elkaar. De eerste donderdag van de Paasvakantie stond bij mij dan ook volledig in teken van Wasper. We moesten in groepjes allerlei opdrachten vervullen, filmpjes maken... Ik won jammer genoeg niet, maar amuseerde mij enorm. Gisteren, de tweede donderdag van de paasvakantie, moesten we de moord op Maggie De Block oplossen. We moesten opdrachten doen en per opdracht kregen we tips, originaliteit zorgde voor extra tips. Weer won ik niet, maar dat maakte mij niet totaal niet uit. Ik raadde de moordenaar wel juist (Myriam van de Albert Hein :-O).
En het enthousiasme blijft voortduren, de vakantie is wel bijna voorbij, maar een aantal animatoren willen iedere maandag een onlineactiviteit/spel doen met de animatoren.
Hieronder vind je een aantal sfeerbeelden van de onlineactiviteit ;-).

Speelpleinwerking

Zoals jullie al merken, is Wasper erg belangrijk voor mij. Als je zelf nog twijfelt om animator te worden, dan zou ik zeggen, gewoon doen! Het is een topervaring, je leert superveel bij. Ik leerde reflecteren in het speelplein en haal daar nu veel voordeel uit voor bepaalde vakken. Je leert superveel mensen kennen en het staat ook goed op je cv.
Ik hoop alvast nog vele jaren animator te zijn op Wasper.

Tot schrijfs.